Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Όλοι εναντίον όλων έτσι θα’ ναι πάντα και παντού

Μέρες τώρα διαβάζω για την αλληλεγγύη, για τις ευθύνες, για τους νεκρούς, για τα μωρά, για τους παπάδες, για τους πολιτικούς, για τα ζώα, για τους πυροσβέστες, για τους φασίστες και βλέπω φωτογραφίες καμμένων σπιτιών, δασών, αυτοκινήτων, ζώων, μηνύματα συμπαράστης, κατανόησης και παρηγοριάς. Βίντεο από τον τόπο του εγκλήματος, από το οικόπεδο που βρέθηκαν οι 26 καμμένοι άνθρωποι, βίντεο από την καταστροφή που συνεχίζεται, βίντεο με συζητήσεις, με απόψεις και εγώ σκέφτομαι.

Πέρα από αυτούς που έχασαν συγγενείς, φίλους ή παιδια, ζώα ή το σπίτι τους, για τους υπόλοιπους δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικό στην ζωή τους - πέρα από αυτό που νιώθουν τις τελευταίες μέρες (όσοι το νιώθουν στα αλήθεια και όχι γιατί "πρέπει") που με τον καιρό θα ξεθυμάνει - .

Για αυτό σκέφτομαι είναι υποκριτικός και τραβηγμένος από τα μαλλιά όλος αυτός ο εθνικός οδυρμός. Σκέφτομαι ακόμα ότι μας αρέσει το δράμα τελικά. Από αυτό ζούμε. Ακόμα και αν δεν υπάρχει στα αλήθεια.

Τι σημαίνει όλο αυτό το ποστάρισμα που έγινε και γίνεται στους τοίχους; Τι άλλαξε πέρα από το γεγονός ότι δηλώσατε στους υπολοίπους το πώς νιώθετε και πώς σκέφτεστε; Σας έκανε καλύτερους ανθρώπους; Σαν έκανε να αλλάξετε την καθημερινότητά σας; Σας έκανε να δείτε τις συνέπειες των πράξεών σας;

Σε όλα όχι.

Το μόνο που - ίσως - σας έκανε είναι να έρθει η εικόνα του καμμένου δέρματος, η μυρωδιά της στάχτης και του ξύλου μέχρι το τέρμα του εγκεφάλου σας... ίσως σας έκανε να δείτε και το μάταιο της ύπαρξή σας. Αν όχι, δείτε το και αλλάξετε επιτέλους την ανούσια ζωή σας. Καταστρέφετε ανθρώπους.



Υ.Γ: Το μόνο θετικό είναι η μικρή - υλική - βοήθεια που θα έχουν οι άνθρωποι που επέζησαν. Από εκεί και πέρα, Αύγουστος έρχεται, όλο και κάπου θα πάτε διακοπές και κάπου μεταξύ ποτού και βουτιάς ίσως σκεφτείτε το πόσο καλοί είστε που βοηθήσατε ή σκεφτήκατε τους συνανθρώπους σας.
Ε...και από Σεπτέμβρη πάλι στη ρουτίνα γιατί δεν αλλάζουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη...ή τελικά μόνο έτσι αλλάζουν;

1 σχόλιο:

  1. μας αρέσει το να κατηγορούμε τους άλλους, να τονίζουμε το φταίξιμο τους γιατί έτσι καλύπτονται οι δικές μας αμέλειες.
    Το αν μετά από όλο αυτό θα βγούμε καλύτεροι, μόνο εμείς το ξέρουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή